Co to jest infrastruktura krytyczna?
Zgodnie z art. 3 pkt 2 obecnie obowiązującej ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym przez infrastrukturę krytyczną rozumie się systemy, a także wchodzące w ich skład połączone ze sobą funkcjonalnie obiekty, w tym również obiekty budowlane, urządzenia, instalacje, usługi niezbędne dla bezpieczeństwa państwa i jego obywateli oraz służące zapewnieniu sprawnego funkcjonowania organów administracji publicznej, a także instytucji i przedsiębiorców.
Infrastruktura krytyczna obejmuje takie systemy jak:
— zaopatrzenie w energię, surowce energetyczne oraz paliwa;
— łączność;
— sieć teleinformatyczna;
— finanse;
— zaopatrzenie w żywność;
— zaopatrzenie w wodę;
— ochrona zdrowia;
— transport;
— ratownictwo;
— zapewnienie ciągłość działania administracji publicznej;
— produkcja, składowanie, przechowywanie oraz stosowanie substancji chemicznych i promieniotwórczych, w tym także rurociągi substancji niebezpiecznych.
Infrastruktura krytyczna to faktyczne i cybernetyczne systemy (również obiekty, urządzenia czy instalacje) konieczne do minimalnego funkcjonowania gospodarki oraz państwa.
Infrastruktura krytyczna odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu państwa i w życiu jego obywateli. W efekcie zdarzeń spowodowanych siłami natury albo będących konsekwencją działań człowieka infrastruktura krytyczna może ulec zniszczeniu, uszkodzeniu, a jej działanie może zostać zakłócone, a przez to zagrożone może zostać życie oraz mienie obywateli. Należy zauważyć, że tego typu wydarzenia mają negatywny wpływ na rozwój gospodarczy państwa. Dlatego też ochrona infrastruktury krytycznej to jeden z priorytetów państwa polskiego. Kluczowy charakter zadań związanych z infrastrukturą krytyczną sprowadza się nie tylko do zapewnienia jej ochrony przed zagrożeniami, ale także do tego, żeby ewentualne uszkodzenia czy zakłócenia w jej funkcjonowaniu były jak najbardziej krótkotrwałe, łatwe do usunięcia oraz nie wywoływały dodatkowych strat dla obywateli oraz gospodarki.
W celu uniknięcia destabilizacji sytuacji w państwie w momencie awarii jednego z elementów infrastruktury krytycznej państwo jest doskonalone w skutecznym zarządzaniu kryzysowym. Zarządzanie kryzysowe tworzy zespół przedsięwzięć organizacyjnych, logistycznych oraz finansowych, które mają za zadanie nie dopuścić do powstania sytuacji kryzysowej, a w momencie jej pojawienia się zapobiec wszelkim awariom infrastruktury krytycznej. Dlatego też celem zarządzania kryzysowego jest zapobieganie powstawaniu sytuacji kryzysowych, zapewnianie sprawności struktur decyzyjnych na każdym szczeblu zarządzania, ciągłej gotowości sił oraz środków do podjęcia działań, sprawne reagowanie i likwidacja skutków zaistniałej sytuacji.
Marzena Zdzymira