Przedsiębiorczość

Przedsiębiorczość jest pojęciem wieloaspektowym, ma wiele znaczeń i przejawów i trudno podać jej jedną definicję. Jak podkreśla T. Piecuch, przedsiębiorczość rozumiana jest jako specyficzna filozofia, sposób działania ludzi, funkcjonowania przedsiębiorstw. To ogromna siła sprawcza, czynnik rozwoju pojedynczych osób, poszczególnych przedsiębiorstw, regionów i całych gospodarek. Należy do najistotniejszych atrybutów rynkowego modelu gospodarowania we współczesnym świecie.

W literaturze przedsiębiorczość postrzegana jest jako postawa, jako zachowanie i jako proces. Potocznie najczęściej rozumiana jest jako zakładanie i prowadzenie nowej firmy, przez organizowanie odpowiednich środków i zasobów niezbędnych do wytwarzania i sprzedaży produktów czy świadczenia usług.

Ale przedsiębiorczość to również poszukiwanie i wykorzystywanie nadarzających się okazji, szans, to podejmowanie ryzyka dotyczącego innowacyjnych działań w zakresie organizacji, nowych technologii i rozwoju produktów. Może ona dotyczyć pojedynczych osób, małych i średnich przedsiębiorstw, ale również dużych organizacji, w których określana jest jako intraprzedsiębiorczość, przedsiębiorczość organizacyjna czy korporacyjna. B. Antonicic i R.D. Hisrich postrzegają intraprzedsiębiorczość jako proces zachodzący wewnątrz istniejących organizacji, niezależnie od ich rozmiaru. W opracowanym przez nich modelu intraprzedsiębiorczość postrzegana jest za pomocą czterech wymiarów zachowań: 1) kreowania nowych przedsięwzięć organizacyjnych; 2) innowacyjności; 3) odnowy strategicznej; 4) proaktywności.

Przedsiębiorczość to otwarta postawa wobec życia i pojawiających się w nim problemów, to postawa twórcza, innowacyjna, która ma ogromny wpływ na rozwój społeczno-gospodarczy regionu, kraju. Współczesna gospodarka stwarza zapotrzebowanie na ludzi przedsiębiorczych. Ludzie przedsiębiorczy nie tkwią w marazmie, bezczynności, lecz szukają różnych dróg wyjścia z trudnej sytuacji. Podejmując działalność gospodarczą, rozwiązują nie tylko swoje problemy, ale też pomagają innym, stwarzając dla nich miejsca pracy i ograniczając bezrobocie. Często dzięki ogromnej pracy, determinacji i wysiłkowi udaje się wielu osobom osiągnąć sukces. Jak podkreślono w Europejskiej Karcie Małych Przedsiębiorstw, podstawą gospodarki europejskiej są małe przedsiębiorstwa. Stanowią one główne źródło miejsc pracy i bazę dla pomysłów związanych z działalnością gospodarczą i należy je postrzegać jako główną siłę napędową innowacji, zatrudnienia oraz społecznej i lokalnej integracji w Europie.

Ze względu na ogromne znaczenie przedsiębiorczości nasuwają się ważne pytania: czy przedsiębiorcą może zostać każdy, czy przedsiębiorczości można się nauczyć, jakie cechy powinien mieć przedsiębiorca oraz czy można je nabyć, wykształcić, czy też muszą być wrodzone. W literaturze można spotkać się z różnymi, często odmiennymi poglądami na ten temat. Ciekawy pogląd przedstawił P.F. Drucker, twierdząc, że przedsiębiorczość nie jest cechą osobowości, a ludzie o najrozmaitszych osobowościach, temperamentach, cechach charakteru dobrze sprawują się w różnych wyzwaniach przedsiębiorczych. Każdy, kto potrafi stawić czoło niepewności, kto umie podejmować decyzje, może się nauczyć być dobrym przedsiębiorcą.

Zajęcia z przedmiotu „Przedsiębiorczość” na Wydziale Zarządzania Warszawskiej Wyższej Szkoły Biznesu prowadzi dr Bożenna Barbachowska.