Artykuły

Artykuły SEO

23 lipca, 2021

Logistyka w zarządzaniu kryzysowym

Zarządzanie logistyczne – zawód z przyszłością

Zarządzanie jest obecnie jednym z najbardziej rozchwytywanych kierunków w Polsce. Daje on możliwości do zapewnienia warunków efektywnego funkcjonowania osób, dóbr i tak dalej. Jednakże, czy w dobie zmieniającej się rzeczywistości, nie warto poszerzyć zakres swoich działań. Takie możliwości daje zarządzanie logistyczne – kierunek, zwany również logistyką w zarządzaniu kryzysowym. Polega on na skutecznym i efektywnym zarządzaniu zasobami technicznymi, technologicznymi, informacyjnymi, finansowymi, personalnymi itp.

Triada działań, czyli krok po kroku, jak działa zarządzanie logistyczne

W przypadku wystąpienia zagrożenia, wszystkie czynności kryzysowe opierają się na trzech głównych działaniach. Są nimi:

Przygotowanie do wystąpienia ewentualnego zagrożenia,
Zdecydowana i właściwa reakcja na zagrożenie,
Usuwanie zagrożenia oraz skutków, jakie ze sobą niesie.

Dzięki temu zarządzanie logistyczne sprawia, że każda czynność kryzysowa rozpracowywana jest w sposób skuteczny i zaplanowany. Zawsze lepiej jest mieć plan, gdyż dzięki niemu można zażegnać wiele negatywnych skutków danego wydarzenia. Ponadto zarządzanie logistyczne umożliwia nabycie wielu innych możliwości, między innymi determinant zabezpieczenia logistycznego. Dzięki temu student pozna, krok po kroku, wszystkie niezbędne czynności, które należy wykonać przy niebezpieczeństwie logicznym.

Logistyka w zarządzaniu kryzysowym polega na racjonalnym, wydajnym, skutecznym i niezawodnym zarządzaniu posiadanymi zasobami (chodzi o zasoby techniczne, technologiczne, informacyjne, finansowe, personalne itp.) w celu przeciwdziałania zagrożeniom, a także podczas likwidacji ich skutków. Logistyczne aspekty zarządzania kryzysowego opierają się na triadzie działań: pierwszą fazą jest przygotowanie do wystąpienia ewentualnego zagrożenia, kolejny element stanowi jak najszybsza i najbardziej właściwa reakcja na zagrożenie, natomiast ostatnim etapem jest usuwanie zagrożenia oraz skutków, jakie ze sobą niesie.

Celem zabezpieczenia logistycznego jest zapewnienie warunków organizacyjnych sprawnego i efektywnego dysponowania zasobami finansowymi, materiałowymi i ludzkimi w działaniach związanych z zarządzaniem kryzysowym.

Determinanty zabezpieczenia logistycznego:

1) Zapewnienie poszkodowanym niezbędnej pomocy medycznej.
2) Zapewnienie poszkodowanym warunków przetrwania.
3) Duża liczba poszkodowanych i ekstremalne warunki wymagające zastosowania zmasowanego potencjału logistycznego.
4) Bardzo duża różnorodność zjawisk towarzyszących:
— katastrofom naturalnym;
— awariom technicznym;
— niepokojom społecznym;
— zdarzeniom terrorystycznym.

Zorganizowanie i zapewnienie sprawnego funkcjonowania systemu logistycznego spoczywa na barkach szefa zabezpieczenia logistycznego. W odniesieniu do zarządzania kryzysowego system taki powinien być przede wszystkim odpowiednio przygotowany — jest to pierwszy ważny aspekt w walce z kryzysem. Najpierw należy rozpoznać zagrożenie i jego czynniki. Następnie pokazać i „obnażyć” wadliwe składniki, np. błędne funkcjonowanie jakiegoś systemu. W dalszej kolejności należy obliczyć prawdopodobieństwo wystąpienia danego zdarzenia i ustalić alternatywne koncepcje działania. Po wystąpieniu stanu kryzysowego należy usunąć jego skutki. W związku z tym w systemie logistycznym powinny być zgromadzone odpowiednie siły i środki (ludzie i sprzęt) przeznaczone do walki z kryzysem. Istotną rolę odgrywa w tym przypadku wykwalifikowana kadra, posiadająca niezbędne umiejętności, np. podejmowania szybkich decyzji, komunikowania się z innymi podmiotami oraz trafnego selekcjonowania problemów. Przygotowując plan zarządzania kryzysowego, nie można też zapominać o stworzeniu planu komunikacyjnego na wypadek rozmaitych negatywnych zdarzeń, jakie mogą wystąpić w sytuacji kryzysowej. Taki plan określa nie tylko kanały komunikacji i osoby odpowiedzialne za udzielanie informacji, ale także brzmienie kluczowych komunikatów, które muszą być spójne dla wszystkich odbiorców.

Logistyka sytuacji kryzysowych to suma wszystkich działań organów i wykonawców zadań logistycznych, dzięki którym realizuje się kształtowanie i kontrola procesów zaopatrzeniowych i usługowych w łańcuchach logistycznych organizowanych w sytuacjach kryzysowych. Przez integrację i synchronizację (harmonizację) działań logistycznych niezbędne zaopatrzenie i usługi logistyczne docierają do wszystkich osób poszkodowanych w odpowiednim czasie, w odpowiednie miejsca, w odpowiednich ilościach i w odpowiedniej jakości.

Myślą przewodnią działań logistycznych podejmowanych w sytuacjach kryzysowych jest możliwie jak najszybsze dotarcie z niezbędnym zaopatrzeniem i usługami logistycznymi do wszystkich potrzebujących. Wielkość koniecznych dostaw zaopatrzenia oraz zakres usług logistycznych mogą być określone według minimalnych norm, bowiem istotą działań logistycznych w sytuacjach kryzysowych jest zapewnienie osobom poszkodowanym możliwości przetrwania. W zakresie środków zaopatrzenia priorytet stanowią woda pitna, żywność, odzież i energia (elektryczna i cieplna), w zakresie usług logistycznych zaś — pomoc medyczna (przedsięwzięcia ratujące życie i zdrowie) i usługi gospodarczo‐bytowe (przygotowanie posiłków, wypiek chleba, zakwaterowanie, usługi handlowe itp.).

Marzena Zdzymira

17 lutego, 2021

Na czym polega metoda ścieżki krytycznej?

Załóżmy, że musimy ściśle zaplanować wszystkie działania i dokładnie wyznaczyć najwcześniejszy oraz najpóźniejszy możliwy termin realizacji zadania. W tym celu warto skorzystać z metody zwanej z angielskiego critical path method (CPM), czyli metody ścieżki krytycznej.

Czym jest metoda ścieżki krytycznej?

Koncepcja powstała w połowie ubiegłego wieku i początkowo miała służyć amerykańskiej armii. Z biegiem czasu jej zalety docenił znacznie szerszy zakres podmiotów. Metoda doczekała się wielu innowacji, dzięki którym możliwe jest szybkie i skuteczne opracowanie wielu założeń.

Metoda ścieżki krytycznej zakłada pracę w trzech etapach, w trakcie których tworzy się założenia w zakresie terminów, budżetu itp. Daje narzędzia do zarządzania projektami i sprawia, że wykonywanie zadań jest dużo prostsze, wydajniejsze i skuteczniejsze.

CPM jest techniką zarządzania projektami i ich modelowania, dającą możliwość tworzenia kompleksowych planów i analiz. Do prawidłowego opracowania całości konieczne jest między innymi określenie listy niezbędnych zadań, czas ich trwania oraz powiązania: Czy wypełnienie zadania x jest możliwe, jeśli y przesunie się w czasie? Co należy zrobić, jeśli wypełnienie zadania x nie jest możliwe?

Zasada działania CPM

Jak wspomniano powyżej, metodę można podzielić na trzy etapy, w których następuje opracowanie modelu do wizualizacji działań w ramach projektu. Pierwszy etap można rozbić na cztery kroki:

1) Wyszczególnienie zadań, które trzeba wykonać. Przyjmuje się przy tym, że mają to być działania ogólne, „większe”, nie te najbardziej szczegółowe.
2) Subiektywne wyliczenie najbardziej optymistycznych i pesymistycznych ram czasowych dla każdego z zadań. W tym przypadku subiektywizm polega na ocenie zgodnej z własną wiedzą i doświadczeniem.
3) Określenie zależności między poszczególnymi krokami, a zatem ustalenie, które z czynności mają priorytet, które z nich muszą być wykonane przed innymi, które jednocześnie z nimi, a które później.
4) Na koniec pierwszego etapu należy wyznaczyć kamienie milowe oraz ostateczne efekty projektu. Stworzenie listy istotnych w procesie działań pozwala zachować motywację i utrzymanie orientacji na cel, co wpływa korzystnie na ogólną efektywność.

Następnie konieczne jest opracowanie wskazanego powyżej modelu do wizualizacji działań, z użyciem znanych technik oraz wykresów. Dopiero po ukończeniu tych etapów można przejść do faktycznego tworzenia ścieżki krytycznej, czyli najdłuższej możliwej drogi, która ma doprowadzić do osiągnięcia celu. W ten sposób wyznaczamy najgorszy scenariusz w trakcie wykonywania zadań. Warto jednak także ująć na diagramie wariant optymistyczny.

Na końcu analizy można przejść do określania stopnia ważności zadań. W tym celu należy odpowiedzieć sobie na pytania: Które zadania muszą być bezwzględnie wykonane w celu całkowitego zakończenia projektu? Które zadania mogą być wykonane na każdym etapie (zachowują płynność)?

Zalety analizy ścieżki krytycznej

Metoda ta niesie za sobą szereg mniej lub bardziej oczywistych zalet. Pierwszą z nich jest możliwość jasnego określenia zadań. W ten sposób kierownik projektu może w sposób obiektywny nadzorować pracę podwładnych i oceniać, w jakim stopniu poszczególne etapy zostały wykonane. Dodatkowo technika ta daje możliwość uzyskania jasnych informacji o przewidywanym terminie realizacji projektu. Dzięki temu kierownik projektu może porozumieć się z klientami wewnętrznymi i zewnętrznymi, podając określone ramy czasowe zakończenia projektu.

Nie mniejsze znaczenie ma ocena stopnia istotności oraz współzależności poszczególnych zadań na drodze do celu. Umożliwia ona dokładne określenie, w jaki sposób niektóre zagadnienia mogą wpłynąć na losy całego projektu. Metoda ścieżki krytycznej zwiększa skuteczność działania grupy, zapewnia większą satysfakcję oraz umożliwia szybsze osiągnięcie celu ostatecznego.

17 lutego, 2021

Czym zajmuje się analiza techniczna?

Przewidywanie przyszłych cen papierów wartościowych, walut czy produktów jest jednym z najważniejszych narzędzi, które pozwalają inwestorom na wyznaczanie najkorzystniejszych z ich punktu widzenia momentów zakupu. Jedną z najstarszych i jednocześnie ciągle rozwijanych metod analizy jest analiza techniczna, nazywana również analizą wykresów.

Na czym polega analiza techniczna?

Analiza techniczna jest znaną już od XVII stulecia metodą (początkowo wykorzystywana była przez japońskich kupców), której głównym założeniem jest możliwość przewidywania zmian cen określonych dóbr. W praktyce analizę techniczną wykorzystuje się obecnie przede wszystkim do prób przewidywania zmieniających się cen akcji i innych papierów wartościowych na giełdzie. W prognozowaniu zmian trendów najważniejszą rolę odgrywają dane historyczne. Według założeń tej metody możliwe jest wskazanie konkretnych powtarzających się trendów, których następstwa są w pewnych granicach przewidywalne. Analiza wykresów graficznych zmian cen w czasie pozwala na zdefiniowanie pewnych formacji, na podstawie których przewiduje się kolejne wydarzenia na giełdzie.

Główne cele analizy technicznej

Zadaniem analizy technicznej jest wyszukiwanie prawidłowości w kursach akcji i w konsekwencji wyznaczenie optymalnych momentów kupna i sprzedaży dla inwestorów. Tak jak w przypadku innych metod, nadrzędnym celem analizy technicznej jest więc zmaksymalizowanie zysków i zminimalizowanie strat. W głębszym sensie analiza techniczna jest metodą analizowania i przewidywania zachowań inwestorów, nie różni się więc z tej perspektywy od popularnych metod behawioralnych. Z drugiej strony analizę techniczną wyróżnia przekonanie, że w zachowaniach tych możliwe jest wskazanie powtarzających się trendów, na podstawie których z dużym prawdopodobieństwem można przewidywać zachowania inwestorów w przyszłości.

Najważniejsze czynniki stosowane w analizie technicznej

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na podstawowe założenia analizy technicznej. Pierwszym z nich jest stwierdzenie mówiące o tym, że rynek jest mechanizmem dyskontującym, w którym prawidłowości ewoluują z czasem oraz grą popytu i podaży. Drugim założeniem jest koncentracja przede wszystkim na cenach akcji (sprzedający i kupujący traktowani są w tej metodzie jako stałe, niepodlegające zmianom). Najważniejszym założeniem jest jednak powiązanie ze sobą poszczególnych ruchów na rynku. Na podstawie czasu trwania jednej fazy można przewidywać długość kolejnych.

Główne czynniki wykorzystywane w analizie technicznej to cena, analiza wolumenu obrotów, czas i subiektywne (a zatem najmniej miarodajne) odczucia. Najważniejszym branym pod uwagę czynnikiem jest cena. Jej analiza daje zdecydowanie najbardziej konkretne i mierzalne dane. Analiza wolumenu obrotów jest czynnikiem, który opisuje strukturę rynku, z uwzględnieniem kwestii takich jak dystrybucja oraz liczba otwartych pozycji i zawartych transakcji. Ważnym czynnikiem w analizie tego rodzaju jest czas. Za jego pomocą określa się przede wszystkim długość trwania poszczególnych trendów i zależności między nimi. Najczęściej stosowane wskaźniki analizy technicznej uzupełnione są przez odczucia, czyli subiektywną ocenę kierunku, w jakim poruszają się inwestorzy na rynku.

Jakie dane wykorzystywane są w analizie technicznej?

We współczesnej analizie technicznej wykorzystywane są przede wszystkim wykresy graficzne. Najpopularniejsze ich rodzaje to wykresy słupkowe, liniowe, a także wykresy typu kółko i krzyżyk. W takiej formie dane statystyczne publikowane są przez najważniejsze giełdy, a więc specjaliści w zakresie analizy technicznej otrzymują w ten sposób gotowy materiał do pracy.

Zębate koła, części od mechanizmu zegarowego

3 lutego, 2021

Biznesplan

Przedmiot „Biznesplan” ma na celu ukształtowanie u studentów umiejętności sporządzania realistycznych i zarazem obiektywnych projektów przedsięwzięć, z uwzględnieniem faktu, że podstawą każdego świadomego działania powinno być racjonalne planowanie. Jego zasadniczym zadaniem jest przedstawienie studentom metodyki wykonywania, krok po kroku, projektów inwestycyjnych, usługowych i społecznych oraz analiz ekonomiczno-finansowych, które ich dotyczą. Takie opracowanie stanowi podstawę oceny wykonalności planowanych przedsięwzięć, a nawet pojedynczych działań, których skutki mogą być odczuwalne w przyszłości, choć na bieżąco nie dają się jednoznacznie diagnozować.

Zajęcia prowadzone są w taki sposób, aby studenci nabrali przeświadczenia o nieodzowności wykonywania rzetelnego opracowania, chociażby w formie uproszczonej, nie tylko w przypadku uruchamiania działalności gospodarczej czy społecznej na dużą skalę, ale także w wielu sytuacjach życiowych. Należą do nich m.in. radykalne zmiany dokonywane w trakcie realizacji przedsięwzięć, wynikające np. z weryfikacji koncepcji ich funkcjonowania, restrukturyzacji lub dokonywania nowych inwestycji.

Biznesplan jest bardzo istotnym elementem planowania strategicznego, można nawet powiedzieć, że stanowi jego podstawę. Dlatego studenci uczą się racjonalnego podejścia do zamierzeń już na etapie oceny wstępnej koncepcji, a potem w trakcie jej rozwijania i wprowadzania w życie.

Ważnym elementem zajęć jest kształtowanie u studentów poczucia krytycyzmu, nawet w odniesieniu do własnych pomysłów, które jednak nie może ograniczać u nich swobody myślenia kreatywnego. Duże znaczenie ma uświadomienie sobie z jednej strony zapotrzebowania na kapitał, z drugiej realnych możliwości pozyskania finansowania, z uwzględnieniem analizy ryzyka, a także wyszukiwanie alternatywnych rozwiązań awaryjnych, w określonych okolicznościach oraz przy założonym horyzoncie czasowym. Rezultatem nauczania jest zatem uzyskanie umiejętności świadomego działania, także w niestabilnych warunkach gospodarczych, które stają się obecnie codziennością. Samo planowanie nie zapewnia jeszcze pozytywnych efektów podjętych działań, ale bez planowania efekt jest nieprzewidywalny, a zatem łatwo można zostać zaskoczonym przez nierozpoznane okoliczności i sekwencje zdarzeń.

Duży nacisk w trakcie zajęć położony jest na kształtowanie relacji interpersonalnych, z założenia pozytywnych, aranżację przestrzeni działania, optymalny dobór urządzeń niezbędnych do prac oraz ochronę środowiska naturalnego.

Wadą występującą przy opracowywaniu biznesplanów jest nadmiar optymizmu, niekiedy zupełnie nieuzasadnionego okolicznościami, który ujęty jest lapidarnie w formę, staropolskiej chyba jeszcze, zasady „jakoś to będzie”. Uczymy unikania takiego podejścia i zwracamy szczególną uwagę na dopracowywanie szczegółów projektów. „Najciemniej jest pod latarnią”, dlatego często przedmiotem dyskusji przy ocenie biznesplanu są pewne subtelności, które sprawiają wrażenie tak oczywistych, że aż niedostrzegalnych przy pierwszym podejściu. Prawidłowe sporządzenie biznesplanu wymaga sprawnego poruszania się w wielu różnych dziedzinach, a także umiejętnego korzystania z pomocy konsultantów.

Na zajęciach z przedmiotu „Biznesplan” studenci przygotowywani są także do pracy w zespołach organizacyjnych, tworzonych w celu planowania przedsięwzięć oraz przeprowadzania procesów związanych z ich realizacją. Uzyskują w rezultacie kwalifikacje niezbędne do pracy na różnych stanowiskach zarządczych.

Zajęcia z przedmiotu „Biznesplan” na Wydziale Zarządzania Warszawskiej Wyższej Szkoły Biznesu prowadzi mgr inż. Sławomir Bieńkowski.

3 lutego, 2021

Polityka i strategia bezpieczeństwa

Zajęcia z przedmiotu „Polityka i strategia bezpieczeństwa” umożliwiają studentom ukształtowanie umiejętności w zakresie prowadzenia samodzielnych analiz i ocen oraz samodzielnego formułowania wniosków w zakresie polityki i strategii bezpieczeństwa. Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawami polityki i strategii bezpieczeństwa, w tym bezpieczeństwa narodowego Rzeczypospolitej Polskiej, uwarunkowaniami strategicznymi oraz myśleniem strategicznym, stojącymi za mechanizmami wyboru i realizacji strategii narodowych i ponadnarodowych. Zadania są dobrane pod względem formy i treści, tak aby uwzględnić aktualny stan wiedzy w zakresie formułowania i realizacji polityki i strategii bezpieczeństwa międzynarodowego, jej praktyki i zastosowania w czasie i przestrzeni.

Na zajęciach z przedmiotu „Polityka i strategia bezpieczeństwa” studenci poznają istotę, hierarchię i współzależność pojęć w obszarze polityki i strategii, podstawowe zasady strategii klasycznej i współczesnej, jej cechy, uwarunkowania i zadania oraz funkcje, przedstawicieli (zagranicznych i krajowych) myśli strategicznej, istotę strategii bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej, aktorów (graczy) strategicznej sceny międzynarodowej i narodowej, Koncepcję Strategiczną NATO oraz Europejską Strategię Bezpieczeństwa i ich związki z polskimi strategiami.

Studenci uczą się dokonywać systematyzacji pojęć w obszarze polityki i strategii bezpieczeństwa, formułować wnioski dotyczące zasad kształtowania polskiej polityki bezpieczeństwa z uwzględnieniem warunków zewnętrznych i wewnętrznych oraz myślenia strategicznego, a także wskazywać różnice w wyzwaniach i zagrożeniach. Zdobyta wiedza może być zastosowana do prowadzenia analiz i ocen w obszarze polityki i strategii bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego oraz prognozowania rozwoju strategii bezpieczeństwa w kontekście zmian zachodzących w środowisku bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego.

Zajęcia z przedmiotu „Polityka i strategia bezpieczeństwa” na Wydziale Zarządzania Warszawskiej Wyższej Szkoły Biznesu prowadzi prof. WWSB dr hab. Bogdan Panek.

3 lutego, 2021

Infrastruktura logistyczna

Przedmiot „Infrastruktura logistyczna” ma za zadanie nauczenie studentów sprawnego poruszania się w dziedzinie realizacji zadań logistycznych przy świadomym wykorzystaniu elementów infrastruktury do tego celu przeznaczonych.

Logistyka dotyczy przepływu różnego rodzaju produktów. Pojęcie to obejmuje w sensie ogólnym magazynowanie i transport, a w tym zawierają się procesy przeładunkowe, manewrowanie ładunkami, konsygnowanie, przepakowywanie i sortowanie produktów oraz ich przewożenie. Nie jest to nauka teoretyczna, ponieważ wymaga posiadania praktycznych umiejętności przewidywania zdarzeń i działania w warunkach niestabilnych, wymuszanych przez aktualną sytuację i możliwości realizacyjne. Studenci uzyskują kwalifikacje niezbędne do sprawnego planowania i wykonywania zadań przy optymalnym korzystaniu z obiektów infrastrukturalnych i urządzeń wspomagających wykonywanie prac. A zatem konieczna jest nie tylko opisowa znajomość tych obiektów i urządzeń — należy przede wszystkim nauczyć się je postrzegać w sposób kreatywny.

Studenci poznają struktury magazynowe, zróżnicowane ze względu na zagospodarowanie i konstrukcję, a także urządzenia, które są w nich stosowane, oraz systemy informatyczne, przepisy i normy występujące w działaniach logistycznych. Oceniają wydajność i koszty magazynowania z punktu widzenia właściwego wykorzystania infrastruktury oraz efektywność łańcucha dostaw przy użyciu różnych środków transportu. Na zajęciach zwraca się także uwagę na logistykę opakowań i zagospodarowanie odpadów oraz zarządzanie zapasami przy użyciu specjalistycznego wyposażenia.

Obecnie, w wyniku znacznego rozwoju techniki i pojawiania się nowych technologii, działania logistyczne stają się prostsze ze względu na udział pracy fizycznej, ale za to stawiają wysokie wymagania dotyczące kwalifikacji osobistych operatorów i organizatorów działań. Nawet pojedyncze elementy infrastruktury logistycznej do sprawnej oraz efektywnej obsługi wymagają odbywania odpowiednich specjalistycznych szkoleń i ćwiczeń doskonalących.

Infrastruktura logistyczna to także drogi, linie kolejowe, transport powietrzny i wodny, obejmujący morza, oceany, a także rzeki i inne wody śródlądowe, które nadają się do wykorzystania do celów transportowych, przy spełnieniu określonych warunków. Korzystanie z dróg obwarowane jest wieloma przepisami formalnymi, których znajomość przez użytkowników jest nieodzowna.

Powszechne zastosowanie opakowań transportowych w postaci kontenerów spowodowało konieczność opracowania specjalnych elementów infrastruktury służących do ich obsługi. Infrastruktura logistyczna kolejowa to nie tylko tory i trakcja elektryczna, ale także perony, rampy załadowcze, bocznice i skomplikowane systemy sterowania ruchem oraz zapewnienia bezpieczeństwa ruchu. Infrastruktura logistyczna morska to porty, portowe urządzenia przeładunkowe i logistyka okołoportowa. Infrastruktura logistyczna powietrzna to nie tylko lotniska, ale także przestrzenie manewrowe i odpowiednie urządzenia. Założenia dotyczące funkcjonowania tych wszystkich systemów oraz zasady użytkowania studenci poznają w trakcie zajęć i przy wykonywaniu wymaganych opracowań. Znaczną rolę przy posługiwaniu się nowoczesnymi elementami infrastruktury odgrywają systemy technik komputerowych, których znajomość jest konieczna, ponieważ wiele prac wymaga ich stosowania.

Przedmiot „Infrastruktura logistyczna” przygotowuje do pracy na stanowiskach wymagających umiejętności sprawnego korzystania z magazynów oraz logistycznych procesów transportowych wewnętrznych i zewnętrznych w trakcie produkcji, przechowywania oraz dystrybucji produktów.

Zajęcia z przedmiotu „Infrastruktura logistyczna” na Wydziale Zarządzania Warszawskiej Wyższej Szkoły Biznesu prowadzi mgr inż. Sławomir Bieńkowski.

3 lutego, 2021

Współczesne systemy polityczne

Zajęcia z przedmiotu „Współczesne systemy polityczne” umożliwiają studentom ukształtowanie umiejętności prowadzenia samodzielnej analizy i oceny wybranych problemów w zakresie współczesnych systemów politycznych. Studenci zapoznają się z podstawami współczesnych systemów politycznych (demokratyczne i niedemokratyczne — totalitarne i autokratyczne), ich funkcjonowaniem we współczesnym zglobalizowanym świecie, uwarunkowaniami geopolitycznymi oraz myśleniem, stojącymi za mechanizmami wyboru i realizacji polityki wewnętrznej i międzynarodowej. Zadania są dobrane pod względem formy i treści, tak aby uwzględnić aktualny stan wiedzy w zakresie współczesnych systemów politycznych.

Na zajęciach z przedmiotu „Współczesne systemy polityczne” studenci poznają m.in. teorie dotyczące funkcjonowania systemu politycznego, zależności zachodzące między strukturami i organizacjami politycznymi, zmienności struktur polityczno-wojskowych oraz instytucji bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego. Wiedza zdobyta w ramach zajęć może być wykorzystana do analizowania przyczyn i przebiegu zjawisk charakteryzujących polityczno-wojskowe, narodowe i międzynarodowe środowisko bezpieczeństwa. Studenci uzyskują kompetencje o charakterze społeczno-politycznym, przydatne w organach administracji państwowej, służbach państwowych itp.

Zajęcia z przedmiotu „Współczesne systemy polityczne” na Wydziale Zarządzania Warszawskiej Wyższej Szkoły Biznesu prowadzi prof. WWSB dr hab. Bogdan Panek.

3 lutego, 2021

Opakowalnictwo i przechowalnictwo

Przedmiot „Opakowalnictwo i przechowalnictwo” kształci studentów w zakresie znajomości zagadnień dotyczących obsługi procesów wytwarzania, przemieszczania oraz przechowywania produktów. Opakowalnictwo wchodzi w skład logistyki jako element składowy łańcuchów procesów produkcyjnych i dystrybucyjnych, w których opakowania pełnią funkcje pomocnicze, ale istotne i w związku z tym niejednokrotnie wymagają poświęcenia im szczególnej uwagi. Podobnie ma się sprawa z przechowalnictwem, które często dotyczy postępowania z produktami specyficznymi, wymagającymi spełnienia określonych warunków, szczególnie w przypadku przechowywania długoterminowego.

Studenci poznają różne techniki pakowania, rodzaje opakowań i ich zastosowania w gospodarce oraz działania związane z ochroną środowiska w odniesieniu do opakowań, także wtedy, gdy wypełnią już swoje zadanie i staną się odpadem. Szczególną uwagę zwracamy również na zagadnienie projektowania opakowań i ich funkcje informacyjne, które uzyskują dzięki umieszczanym na nich oznakowaniom. Ma to duże znaczenie przy prowadzeniu kampanii marketingowych i działaniach promocyjnych.

Akcesoria, maszyny i urządzenia opakowalnicze to cała dziedzina, która ma duży wpływ na sprawność realizacji procesów produkcyjnych i działań logistycznych. Jej rozwój jest bardzo dynamiczny, ciągle pojawiają się nowe rozwiązania i dlatego zwraca się na nią coraz więcej uwagi. Opakowania występują w łańcuchu logistycznym w różnych miejscach. W procesie produkcyjnym usprawniają jego przebieg, a w transporcie mogą tworzyć autonomiczne jednostki ładunkowe.

Wiele uwagi poświęcamy ustawodawstwu dotyczącemu opakowań. W epoce dbałości o ochronę środowiska i zrównoważony rozwój, w drodze do gospodarki o obiegu zamkniętym, właściwe opakowalnictwo zyskuje ogromnie na znaczeniu. Opakowania wykonywane są z różnych materiałów, w znacznej mierze z tworzyw sztucznych, które, mimo masowości wytwarzania i wygody ich stosowania, stanowią duże zagrożenie jako odpady.

Studenci uzyskują podstawowe informacje dotyczące produkcji opakowań, aby zdawali sobie sprawę z kosztów wytwarzania oraz wymagających technologii i trudności technicznych występujących przy uruchamianiu ich produkcji na małą skalę. Pomoże im to przy dokonywaniu świadomych decyzji przy wyborze rodzaju opakowania. Dotyczy to przede wszystkim opakowań oryginalnych, które są w stanie przyciągnąć uwagę potencjalnego klienta, ale koszt ich produkcji ma znaczny wpływ na cenę gotowego wyrobu.

Kwalifikacje studentów uzyskiwane dzięki przedmiotowi „Opakowalnictwo i przechowalnictwo” zmierzają w kierunku wytworzenia tendencji do racjonalnego podejścia w zakresie prowadzonych działań gospodarczych i zainteresowania czynną ochroną naturalnego środowiska. Studenci mają świadomość tego, że często opakowanie używane jest krótko w swej pierwotnej roli, a potem niejednokrotnie może stać się uciążliwym odpadem. Może jednak uzyskać „drugie życie” dzięki możliwości zastosowania do różnych celów w działaniu wtórnym. Jako przykład mogą służyć takie opakowania produktów, które są wykonywane z materiałów trwałych, a ich forma predestynuje je do znalezienia zastosowania w gospodarstwie domowym. Opatrzone logo wytwórcy produktu może przez długi czas pełnić funkcję promocyjną u użytkownika. Takie możliwości powinny zostać uchwycone już na etapie wyboru opakowania. A zatem prosty rachunek ekonomiczny nie zawsze jest wystarczającym kryterium oceny w przypadku doboru opakowania. Trzeba jeszcze uruchomić wyobraźnię, aby ocenić dalekosiężne skutki jego zastosowania. Studenci uzyskują kwalifikacje przydatne w wielu dziedzinach gospodarki na stanowiskach operacyjnych i zarządczych.

Zajęcia z przedmiotu „Opakowalnictwo i przechowalnictwo” na Wydziale Zarządzania Warszawskiej Wyższej Szkoły Biznesu prowadzi mgr inż. Sławomir Bieńkowski.

3 lutego, 2021

Teoria bezpieczeństwa

Zajęcia z przedmiotu „Teoria bezpieczeństwa” umożliwiają studentom ukształtowanie umiejętności prowadzenia samodzielnej analizy i oceny wybranych problemów w zakresie bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego. W ramach zajęć studenci poznają źródła i determinanty kryzysów i konfliktów w obszarze bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego, charakter zaangażowania poszczególnych podmiotów międzynarodowych w zapobieganie i pokonywanie sytuacji kryzysowych oraz metody generowania kierunków rozwoju środowiska bezpieczeństwa w kontekście zagrożeń XXI wieku.

Na zajęciach studenci uczą się analizować wpływ sytuacji geopolitycznej i bezpieczeństwa na zaangażowanie społeczności międzynarodowej w aspekcie pokonywania kryzysów i konfliktów, uwarunkowania udziału poszczególnych podmiotów międzynarodowych w kontekście zapobiegania konfliktom i rozwiązywania sytuacji kryzysowych, rolę i wzajemne relacje zachodzące między różnymi podmiotami działającymi na rzecz zapewnienia stabilności w środowisku bezpieczeństwa międzynarodowego, a także kompleksowość działań militarnych i niemilitarnych podejmowanych w ramach zapewnienia bezpieczeństwa.

Wiedza zdobyta podczas zajęć może być wykorzystana do prowadzenia oceny sytuacji polityczno-militarnej, gospodarczej i społecznej na obszarach objętych kryzysami i konfliktami, identyfikowania roli i funkcji sił militarnych oraz pozamilitarnych w działaniach podejmowanych przez społeczność międzynarodową w aspekcie bezpieczeństwa oraz prognozowania rozwoju środowiska bezpieczeństwa w odniesieniu do nowych zagrożeń i wyzwań.

Zajęcia z przedmiotu „Teoria bezpieczeństwa” na Wydziale Zarządzania Warszawskiej Wyższej Szkoły Biznesu prowadzi prof. WWSB dr hab. Bogdan Panek.

2 lutego, 2021

Terroryzm a bezpieczeństwo narodowe

Bezpieczeństwo narodowe to stan uzyskany w rezultacie odpowiednio zorganizowanej obrony i ochrony przed wszelkimi zagrożeniami militarnymi i niemilitarnymi, zarówno wewnętrznymi, jak i zewnętrznymi, przy użyciu sił i środków pochodzących z różnych dziedzin działalności państwa.

Terroryzm polega na użyciu siły lub przemocy fizycznej przeciwko osobom lub własności z pogwałceniem prawa. Ma na celu zastraszenie i wymuszenie na danej grupie ludności lub danym państwie ustępstw na drodze do realizacji celów.

Zajęcia z przedmiotu „Terroryzm a bezpieczeństwo narodowe” obejmują m.in. następujące zagadnienia:

— Podstawowe pojęcia dotyczące terroryzmu i bezpieczeństwa narodowego oraz jego typologię i istotę.
— Obszary i cele państwa w zapobieganiu terroryzmowi i walce z nim.
— Historia, pojęcie, rodzaje, źródła, nurty i cele terroryzmu oraz metody funkcjonowania organizacji terrorystycznych.
— Wpływ zamachów terrorystycznych na bezpieczeństwo państwa.
— Rola i zadania służb specjalnych w zwalczaniu terroryzmu w Polsce.

Poruszane na zajęciach zagadnienia omawiane są na postawie doświadczeń zawodowych wykładowcy.

Zajęcia z przedmiotu „Terroryzm a bezpieczeństwo narodowe” na Wydziale Zarządzania Warszawskiej Wyższej Szkoły Biznesu prowadzi ppłk Jerzy Kępiński.